Tess, Kuzey Gökü'nün Uzay Panoramasını Kayda Aldı

Amerikan Havacılık ve Uzay Ajansı (NASA), Geçiş Halindeki Öte Gezegen Araştırma Uydusu'nun (TESS) çektiği, Kuzey Yarım Küre'den görülen uzay kesitinin (Kuzey Gökü) fotoğraflarından oluşturulan bir panorama yayımladı.

NASA'dan yapılan açıklamada, uzay boşluğunun 180 derecelik dilimini 13 sektöre ayıran panoramanın, TESS'in keşif yolculuğunun ikinci yılında çektiği 208 fotoğrafın birleştirilmesiyle oluşturulduğu belirtildi.

Güneş Sistemi dışındaki yıldız sistemlerindeki gezegenlerin varlığını tespit etmek amacıyla 18 Nisan 2018'de uzaya fırlatılan TESS, görevinin ilk yılında "Güney Gökü" adı verilen, uzayın Güney Yarım Küre'den görülen kesiminde varlığı doğrulanan 21 öte gezegen keşfetmiş, 850'den fazla olası öte gezegene ilişkin de doğrulanmayı bekleyen bulgulara ulaşmıştı.

Kuzey Gökü panaroması, geçen yıl yayımlanan Güney Gökü panaromasına göre daha sınırlı bir bölgeyi kapsıyor.

2020 Temmuz'da tamamlanan panorama fotoğrafın solunda Samanyolu Galaksisi, toz bulutlarının kapladığı parıltılı bir yay şeklinde uzanıyor.

ANDROMEDA OVAL BENEK GİBİ GÖRÜNÜYOR

Samanyolu yayının sol tarafında, 2,5 milyon ışık yılı ötedeki Andromeda Galaksisi oval benek şeklinde görülüyor.

Her biri baktığı yöndeki uzay boşluğunun dörtte birlik kesitini 27 gün kesintisiz gözlemleyen 4 büyük kamera donanımı içeren TESS, keşif görevinin ilk yılında Güney Gökü'nün yaklaşık yüzde 75'ini, ikinci yılında Kuzey Gökü'nün yüzde 50'sini görüntüleyebildi.

Uydunun görüntüleyemediği kör noktalar, NASA'daki görev planlayıcıların Dünya ve Ay yüzeyinden yansıyan ışığın optik lensleri etkilememesi için kameraların yönünü daha kuzeye ve daha güneye çevirmesinden kaynaklanıyor.

TESS uydusu, Güneş Sistemi dışındaki yıldızların yörüngesindeki öte gezegenleri keşfetmeyi amaçlıyor.

Uydu, öte gezegenleri "geçiş" denilen bir konumda tespit etmeye çalışıyor.

"Geçiş," bir öte gezegenin yörüngesindeki yıldızın önünden geçtiği anı tanımlıyor. Bilim insanları, bu anda yıldızın kameralara yansıyan parlaklığında oluşan azalmayı gözleyerek, ışığın yayılma ve emilme miktarlarını ölçerek söz konusu gezegenlerin kütlesini, öz kütlesini ve atmosfer kompozisyonunu belirleyebiliyor.