Kız Oyuncuların Gözünden Assassin's Creed Serisi

Oyun dünyasında son yılların yükselen yıldızlarından olan Assassin's Creed serisi, tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de büyük ilgi görüyor. Her yıl yeni üyelerini görmeye alıştığımız seri, Ubisoft'un en kârlı markalarından biri halini aldı ve bu sene de Unity, Rogue gibi oyunlarla karşılaştık. Özellikle Unity, yeni nesil konsollar ve PC'ye çıkacağı için daha bir merakla bekleniyordu. Ancak ilk etapta beklentiler pek de karşılanamadı. Unity'de yer alan irili ufaklı birçok hata, oyunun "aceleye getirilmiş" olduğu hissini uyandırıyordu. Yapımcılardan gelen açıklamalar da "daha fazla zaman" istediklerini, ama az zaman olunca da oyunu tam anlamıyla test edemeden satışa çıkarmak zorunda kaldıklarını gösteriyordu. Yayıncı firma, yani Ubisoft sağolsun diyelim...

Unity hakkında yorumlarımıza geçmeden önce, seri hakkında biraz daha konuşalım isterseniz.

Assasins's Creed'i Türk oyuncular seviyor, ama bu markanın bir özelliği daha var. Assassin's Creed, ülkemizde kız oyuncuların en çok tercih ettiği oyun serilerinin başında geliyor, evet! Bir zamanlar "Kızlar = The Sims serisi" sohbetlerini çok duyardık, ama şimdilerde kız oyuncuların Assassin's Creed serisine olan ilgisinin her geçen gün biraz daha arttığına tanıklık ediyoruz. Sebepler olarak; tarihten alıntılar, güzel oynanış, baş kahramanların çekici olması gibi detaylar sıralanabilir tabii.

Güzel yapımcı Jade Raymond önderliğinde doğan seri, kısa sürede Raymond'u erkek oyuncuların en gözde oyun yapımcılarından biri haline getirmiş ve durumdan rahatsız olan Ubisoft, yapılan işlerin ön planda kalabilmesi için Raymond'u geri plana çekmişti. En azından söylenenler bu yöndeydi. Bunu da ufak bir hatırlatma olarak ekleyelim...

Ve gelelim şimdi Unity'ye. Assasin's Creed: Unity'nin inceleme yazısını size sunmadan önce, bu seriyi çok seven kız oyuncuların düşüncelerini paylaşmak istedik sizlerle. Onlara birkaç soru sorduk ve yanıtlar istedik:

"Seriyle nasıl tanıştın, hangi oyunlarını oynadın, favori oyunun hangisi, favori karakterin var mı, Unity hakkında ne düşünüyorsun?" gibi.

Bakalım seri ve yeni oyunlar hakkında ne gibi fikirleri var...

#Sayfa#

Türkü Debreli

Assassin's Creed ile tanışmam yıllar öncesine dayanıyor. Ben garip bir kız çocuğuydum, diğerleri gibi oturup Barbie bebeklerle oynamıyordum. Oyun ve eğlence anlayışım farklıydı kendimi bildim bileli. Kuzenlerim de sağolsunlar, ilginç karakterli insanlardır. Çok video oyunu oynarlardı ben küçükken. Tabii benim de dikkatimi çekerdi o oyunlar ve ben de oynamak isterdim. 2008 yılından beri oyun oynuyordum. O sene Assassin's Creed'in videosunu görmüştüm ve ağzım açık bir şekilde izlemiştim. Özellikle Altair'in ayinden çıkan, dua eden insanların ardından görünmesi beni derinden etkilemişti ve "Vay canına" dediğim bir andı. Oyunun en olduğunu ise, o zamanlar bilmiyordum...

Yıllar geçti, fragmanı unuttum, oyunu da öyle. 2012'de ben lisedeyken ise, bir arkadaşımın telefonunda bu videoyu izlediğini gördüm. Zihnimde kaybolmuş görüntüler bir anda karşıma tekrar çıkınca "Bu oyunun adı ne!" diye bağırmıştım ona. O da şaşkın bir şekilde ve sakin olmamı isteyerek söylemişti ismini; Assassin's Creed!

O andan itibaren oyun hakkında videolar, bilgiler, hayranlar, cosplay'ler hakkında ne var ne yoksa araştırdım, okudum, izledim, öğrendim, yeni gelişmeleri de takip etmeye başladım. Biriktirdiğim paralarla tüm seriyi aldım.

Seriye Ezio ile başladığım için favori karakterim tabii ki o. Altair'e çok büyük hayranlığım ve saygım var, ama ilk olarak Ezio'yu kontrol etmiştim. Çekici bir karakter olmasının da etkisi büyük tabii. Hikayesini beğenmiştim. Serinin içine beni o çekti. Bu arada, Black Flag'i oynamadığımı ekleyeyim.

Unity'yi maalesef oynayamadım, çünkü PC sistemim bu oyun için yeterli değil. İzlediğim videolara, okuduklarıma ve duyduklarıma bakarsam, sanırım oyun gayet güzel. Birçok kişi, oyundaki hatalar sebebiyle bayağı öfkeli gibi. Herkes, seride bir düşüşün olduğunu söylüyor. Açıkçası hatalar da olsa benim için fark etmiyor. Benim için hikaye daha önemli. Özellikle Fransız Devrimi'ni konu alması ve Arno/Elise arasındaki trajik aşkın öyküsü, bunda büyük etkenler.

AC serisi, hangi oyunu çıkarırsa çıkarsın, benim için her zaman kabul görecek. Unity'yi illa ki aceleye gelmiştir, ama birçok kişi gibi oyunu çöpe atıp, "Bu oyun olmamış" diyemiyorum. Unity'nin birçok bakımdan seriye farklı bir tat getirdiğini düşünüyor ve oynamak için sabırsızlanıyorum.

#Sayfa#

Gülşah Temiz

Babamın bana ilk Assassin's Creed oyununu hediye etmesiyle seriyle tanıştım.

Serideki tüm oyunları oynadım ve bitirdim. Favori oyunum Assassin's Creed 2, çünkü atmosfer, hikaye ve karakterlerin işlenişi olarak serideki diğer oyunlardan daha farklı, daha güzel.

Favori karakterim de tabii ki Ezio Auditore. Ezio, benim için yeri asla doldurulamayacak kadar özel bir karakter. Onunla çok güçlü bir bağ kurduğumu ve ortak birçok noktam olduğunu düşünüyorum. Doğumundan ölümüne kadar harika bir hikayeye sahip. Karizmatik duruşu ve muhteşem ses tonu da unutulmaz.

Assassin's Creed: Unity'yi tabii ki oynadım. Seride Revelations ile birlikte her ne kadar bir "yükseliş var" gibi gözükse de her anlamda düşüş olduğunu söyleyebilirim. Bunun temel sebebi de her yıl yeni AC oyunlarının çıkarılması. Normalde grafiklere ve oyunlarda yaşanabilecek hatalara çok takılan biri değilim. Unity'ye kadar ciddi anlamda bu unsurlara takılmadım. Benim için senaryo her şeyden önemlidir çünkü.

Fakat Unity'deki hatalar beni bile ciddi oranda rahatsız etti. Bunun dışında, oyunun senaryosunu ve Arno'yu sevdiğimi söylemeliyim. Serinin kurgusuna göre senaryoya bir şeyler kattı, ama bence bu yeterli değil. Ben hikaye anlamında daha fazla şey beklediğim için beklentilerimi karşılayamadığını söylemek istiyorum. Kesinlikle Unity'nin biraz daha gelişim zamanına ihtiyacı varmış, bunda şüphe yok.

#Sayfa#

Ece Öner

Seri ile ilk olarak, doğru hatırlıyorsam 2009'da Level dergisinin Mayıs ayı kapağındaki Ezio sayesinde tanıştım. Çok karizmatik duruyordu. Kim olduğunu, ne yaptığını ve en önemlisi de o kapşonun altındaki kendinden emin sırıtan o adamın yüzünü çok merak etmiştim. Bu nedenle aldım dergiyi, okudum, kurcaladım ve oynamam gerektiğine karar verdim.

Unity ve Rogue dışındaki tüm oyunları oynadım, favori oyunumsa çoğu hayranın olduğu gibi Assassin's Creed 2. Çünkü ortada dönemdeki olaylardan çok, bir adamın ailesinin yok oluşu ve hiç bilmediği bir olaylar zincirine doğru savruluşu vurgulanıyordu.

En sevdiğim karakter tabii ki Ezio! Ezio'nun mimikleri çok gerçekti, evet, o eski grafiklerle olsa da. Sesi çok uyumluydu. Aksanı mükemmeldi. Ailesini sahiplenişi, kız arkadaşıyla yaşadıkları, ağabeyiyle yaptığı serserilikler... Binlerce olay var onunla ilgili yüzümü güldüren, hüzünlendiren, ilham veren hatta... Yani ana karakterimize ısınıyorduk ve gerçek olduğuna inanmaya başlayabiliyorduk. Benim için diğer karakterlerden çok daha sağlam bir yeri var Ezio'nun.

Unity'yi henüz oynayamadım, fakat birkaç spoiler niteliğinde video izledim. Mekanı büyüleyici görünüyordu videolardan. Karakterlerin yüz ifadeleri çok çok canlı, yeni nesil sağolsun. Sadece çok fazla teknik hatanın olduğuna üzüldüm. Ubisoft yapımcıları, biraz zamana ihtiyaçları olduklarını söylemiş, ama zaten biz hayranlar onlara zaman veriyoruz, her sene AC çıkmasını isteyen yok. Yani sanırım aceleye gelmiş bir oyun, keşke geç çıksaydı biraz daha. Umarım böyle önemli bir tarihsel dönemi ele alırken karakteri ve konuyu batırmamışlardır.

#Sayfa#

İpek Çetin

Seriyle internet üzerinden değişik tarzda oyunlar ararken tanıştım, bundan yaklaşık 5 sene önceydi. Liberation hariç tüm oyunları oynadım ve şu an da Unity oynuyorum. Rogue'u bekliyorum bir de. PC'ye çıkınca onu da oynayacağım.

Favori oyunum, Assassin's Creed 2. Belki de Unity yeni favori oyunum olur, ama bunun için henüz erken diyebiliriz. İkinci oyunu favori gösteriyorum, çünkü konusu beni büyülüyor. Basit bir intikam hikayesi gibi görünüyor taslakta, ama içine girince farklılıklar anlaşılıyor. Etkileyici bir atmosfer var. Bir de, hangi oyun karakterinin hikayesine doğumundan ölümüne kadar şahitlik edebilirsiniz ki? Ezio, elimizde büyüdü. Dolayısıyla favori karakterim de o.

Ezio'nun yaydığı elektrik çok başka. Ergenliğinden yetişkinliği, orta yaşlılığı ve ölümüne kadar bizimle olan bir karakterdi. Çapkınlığı olsun, kaybettiği şeyler olsun, birçok yönden beni etkiledi ve her zaman 1 numaralı adamım olacak.

Ve dediğim gibi, şimdi Unity'yi oynuyorum. 7. anıya geldim. Şu ana kadar Ubisoft'un muhteşem iş çıkardığını düşünüyrum. Co-Op modu çok eğlenceli. Arno'nun hikayesi Ezio'nunkine benzese de kendine has bir cazibesi var. Ezio, çapkın ve ağırbaşlıydı, ama Arno tam tersi. Tam bir aşk adamı, kıkırdak bir herif. Sivri dili de cabası.

Oyunun grafikleri, laf edilemeyecek kadar mükemmel, hele de Paris! Yani ne desem az, Ubisoft hakkını vermiş. Finali hakkında sağlam tahminlerim olsa da oturup bekliyorum.

Ve bence de grafiklerdeki hataları göz önüne alırsak evet, biraz erken çıkmış Unity. Tek yakındığım nokta bu, ancak konu aceleye gelmemiş. Ubisoft'un çıkaracağı yamalarla bu sorunları düzeltmesi mümkün, ama bu işkenceye katlanmak yerine 1-2 ay daha bekleyip çıkarabilirlerdi oyunu.