Beyin Felçli İki Kardeş İlk Adımlarını Birlikte Attı

Beyin felci hastalığıyla hayata gözlerini açan 14 yaşındaki Mehmet Ali ve 8 yaşındaki Ümmünaz Göktepe kardeşler, uzun süren bir tedavi sürecinin ardından "robotik lokomat terapisi" ile ilk adımlarını atmaya başladı.

Konya'da yaşayan Ali ve Fatma Göktepe çiftinin iki çocuğu da serebral palsi (beyin felci) hastalığıyla dünyaya geldi. Bir odadan bir odaya dahi annelerinin kucağında giden, sokağa çıkamayan Mehmet Ali ve Ümmünaz, Ankara'da tedavi gördükleri özel bir fizik ve rehabilitasyon merkezinde uygulanan "robotik lokomat terapisi" ile adım atmaya başladı.

Çocuklarının ayağa kalkmasından dolayı çok mutlu olduğunu ifade eden Anne Fatma Göktepe, şöyle konuştu:

"Mehmet Ali okula gidiyordu, teneffüste dışarı çıkamıyordu, diğer çocuklar gibi çıkıp oynayamıyordu. Bu, hem bizim moralimizi hem de çocuğumuzun moralini bozuyordu. Ümmünaz küçüktü, onu başkasına bırakmak zorunda kalıyordum. Buraya umutla geldik. Ümmünaz ve Mehmet artık kendi başına adım atmaya başladı. Sokağa çıkarınca kendileri yürüyebiliyorlar. Televizyonu açıp kapatabiliyorlar, birçok şeyi yapabiliyorlar."

Mehmet Ali ve Ümmünaz'ın tedavilerine ilişkin açıklamada bulunan fizik tedavi ve rehabilitasyon uzmanı Prof. Dr. Birol Balaban ise iki kardeşte aralarındaki yaş farkına rağmen aynı rahatsızlığın ortaya çıktığına işaret ederek kendilerine başvurdukları zaman Mehmet Ali'nin 13, Ümmünaz'ın ise 7 yaşında olduğunu söyledi.

Göktepe kardeşlerin her ikisinde de ciddi hareket kayıpları olduğunu belirten Balaban, şunları söyledi:

"Eklemlerde hareket kısıtlıkları vardı, uzuvlarını tam olarak kontrol edemiyorlardı. İlaçlar ve çeşitli uygulamalarla çeşitli salon, havuzda robotik sistemler ve sanal rehabilitasyon sistemleri ile destekleyerek, ilk aşamada yürür noktaya getirdik. Mehmet Ali ilk etapta yürüteçle yürüdü. Ümmünaz da tripodlarla yürüdü. Daha sonra ikinci aşamaya aldık. Çocuklarımızın yürütme olayını başardık ama yürütmeyi daha da normal sağlıklı yürümeye nasıl çekeriz, onların aşamaları ile devam ediyoruz. Bizim yaptığımız bir mucize değil çocukların bir potansiyeli var önemli olan bunların iyi değerlendirilmesidir."

Robotik lokomat terapisi

Prof. Dr. Balaban, robotik lokomat terapisiyle yürüme yeteneğini kaybetmiş hastaları olabildiğince erken ayağa kaldırılmaya çalıştıklarına dikkati çekerek şunları kaydetti:

"Bu sayede yürüyüşünü kaybetmiş hasta, sağlıklı akranları gibi normal yürüyüş paterninde adımlama ortamı yakalayarak, beyne tekrarlı uyarıları gönderilir. Hareket yetersizliği yaşayan kişide kalp ve dolaşım sistemi tam kapasitede çalışma ortamı yaratılır. Bizde olduğu gibi, bazı robotik sistemler her bir kas düzeyinde ayrı ayrı çalışabilme imkanını da sağlamaktadır. Robotik yürüme cihazı ile yapılan tekrarlı yürüme hareketi, hastalık nedeni ile bozulmuş beyinden gelen sinyal akışının yeniden kazanılmasına yardımcı olur."