Canan Bazen 5 Yaşında

Biri 'Behzat Ç.' dizisinde adalet için savaşan savcıyı, diğeri 'Tek Başımıza' adlı dizide kötü adamı canlandırıyor. Canan Ergüder ve Tardu Flordun; gerçek hayatta ise rollerinin aksine aynı yolda yürümeyi tercih ediyorlar. Yaklaşık üç yıldır birlikte olan iki sevgili; çekimlerden fırsat buldukça İstanbul'un tadını çıkarıyorlar. İkili; neler yaptıklarını ve İstanbul'un kendileri için ne ifade ettiğini Touch İstanbul dergisine anlattı.

İstanbul denince aklınıza ilk ne geliyor?

CANAN ERGÜDER: İstanbul benim için karmaşık biraz. Ben bu şehri hem seviyorum, hem de aksi duygular hissediyorum. Ulus'ta büyüdüm, o tarafları çok iyi bilirim. Klasik Avrupa yakası çocuğuyum.

TARDU FLOrduN: Ben aslında Ankaralıyım ama Cihangir'de büyüdüm. 35 sene önceki Cihangir şu anki haliyle karşılaştırıldığında; çok daha düzgün insanların ikamet ettiği bir semtti. Benim için özeldir o dönemi...

Bu şehrin hangi semti olmak isterdiniz?

C.E.: Galata olmak isterdim; ruhuma hitap eden yer orası olduğu için... Eski yapılar, oradaki bohem atmosfer çok anlamlı geliyor bana.

T.F.: Bebek'te otursam da zamanında ikamet ettiğim Teşvikiye özeldir benim için. Şu anda Cihangir ve Bebek'te artık pek bulunamayan mahalle kültürü orada devam ediyor. Gittikçe yozlaşan bu kültürümüz karşısında en sağlam duran semtlerden biri.

İstanbul'da en çok neye tahammül edemiyorsunuz?

C.E.: Trafiğe... Bir de apartmanların renklerini sevmiyorum, abuk sabuk. Tamam kaotik bir yapısının olması özel kılıyor İstanbul'u ama düzen de gerekiyor. Bir şehir planlaması olması gerektiğine inanıyorum.

T.F.: Biz her alanda böyle bir yaklaşıma sahibiz. Bazı tabularımız var, köşeli renkler de bu tavırla birlikte geliyor. Çevremizdeki binaların çoğu okul ve hastane renginde. Bebek gibi bir semtte bile o kadar kötü bir yapılaşma var ki... Bunun kırılması gerekir diye düşünüyorum.

POPÜLER MEKANLARI SEVMEM

Burayı yaşanılır kılan detaylar nedir?

C.E.: Denizi, Galata Kulesi... Orası benim için Boğaz'dan daha önemli bir manzara. Orijinal kulenin bulunduğu yeri gördüm, binaların arasında kalmış. Aslında öyle bir şey var, kulenin ilk yapıldığı yer farklı.

T.F.: Eski fotoğraflarını ben de görmüştüm. Benim için öncelikli olarak Boğaz geliyor ve ardından Teşvikiye. Galata çevresi çok özel bir kartpostal gibi, hatta bir sürü kartpostal bir arada sanki. Fakat yollar çok kötü, çift taraflı park devam ediyor bunun kaldırılması lazım.

Peki bu kaotik şehrin sizde en çok iz bırakan mekanları neler?

C.E.: Bebek benim için de çok özel ama dejenere olmaya başladı. Rumelihisarı'nın içi hayatımda gördüğüm en güzel Boğaz manzaralarından birine sahip.

T.F.: Ben, Haliç'i de es geçemeyeceğim, oradaki yapılaşma çok iyi.

C.E.: Sütlüce ve tekrar Galata demek zorundayım. Orada tek bir sokağa vurulduğumu hatırlıyorum. Tabii her zaman için Etiler, Bebek çocukluğumun geçtiği yerler...

T.F.: Ben popüler mekanları seven biri değilim. Atlıyorum arabaya tek başıma ya da Canan buradaysa onunla birlikte Anadolu ve Rumeli Fener'ine gidiyoruz. Orada güzel, kuytu mekanlar var. Altı, yedi tane yer keşfettik çok güzel ve sakin.

Canan Hanım sevgiliz Tardu Bey İstanbul'un neyine benziyor?

C.E.: İstanbul Boğazı'nın Karadeniz'e açılan noktasındaki dalgalı denizine. O denizin koyu taraflarına da benzetiyorum. Çocukluğumda Anadolu Hisarı'nda da çok vakit geçirirdim, hatta

yüzmeyi orada öğrendim. Oradan Marmara'ya doğru bir akıntı vardır ve deniz çok çırpıntılı olur. Küçük yaşlarda orada yüzmem yasaktı, oraya da benzetirim.

Canan Hanım size İstanbul'un nelerini hatırlatıyor?

T.F.: Kız Kulesi'ne benzetiyorum. Bebek semti de diyebilirim, zaman zaman 35 yaşındaki bir kadın, beş yaşındaki gibi olabiliyor.

RİVA'DA KAHVALTI HARİKA OLUR

İstanbul'un dışında başka nerede yaşardınız?

T.F.: Amsterdam... Çünkü rahat ediyorum. Oradaki ilişkiler doğru geliyor bana, sahte değil...

C.E.: New York'ta yaşadım ama Chicago da çok güzel bir şehir. Amsterdam diyeceğim ben de. İlk gittiğimizde, hayatımızın en romantik tatilini geçirmiştik. İnsan ilişkileri de çok net.

İstanbul'da güzel bir gün için sizden rota çizmenizi istesek...

C.E.: Hafta içi bir gün; öncelikle Riva'da kahvaltı, orada at da binilebilir. Ardından şehir içine gelip Galata taraflarındaki antika dükkanlarında takılıp Tomtom Suites Oteli'nin çatısında bulunan La Muette'de bir öğlen yemeği... Anadolu yakasına gidilip Kuzguncuk'ta akşam yemeği ve Çamlıbağ şarabı.

T.F.: Fenerbahçe, Kalamış tarafı da çok güzel.

#Sayfa#

BİRİMİZ REALİSTTİR DİĞERİMİZ FANTASTİK

Dışarıda hava soğuk, evdesiniz ve battaniyeye sarınmışsınız. Pencereden şehrin manzarasına bakıyorsunuz, o ana uyan film hangisi olur?

T.F.: 'Kasımda Aşk Başkadır' filmine benzetebilirim, çünkü İstanbul; tüm keşmekeşine rağmen romantik bir şehirdir. C.T.: 'Kayıp Şehrin Çocukları'. Nedense o geldi aklıma. Genel olarak filmin havası İstanbul gibi değişik, masalsı ve fantastik. Yaşama da genelde öyle bakıyorum, fantastik bakınca hayat daha güzel. T.F: Aslında aramızdaki fark da budur Canan'la... O fantastik biri, ben ise realistim.

CAZ İYİ GİDER

Peki hangi müzik iyi gider?

T.F.: Yağmur yağarken bu şehri çok seviyorum ben.. Yağmurla İstanbul'u çok bağdaştırıyorum. İçinde yağmur olan şarkıları uyuyor bence, Bertuğ Cemil'den 'Yağmur' mesela. C.T.: Blues bir parça olabilir, karlı havaya da, yağmurlu havaya da caz güzel gider.

KIŞ AYLARINDA EV KUŞU OLURUZ

Kış mevsimindeyiz, ne hissettiriyor bu size?

T.F. Ben yaz insanıyımdır, baharı daha da çok tercih ederim. İstanbul'un kar yağarkenki kartpostal gibi görüntüleri de büyüsünü kaybetmiyor. Ama benim için kışın hemen geçmesi lazım.

C.E: Biz biraz ev kuşuyuz. Kışın genel olarak, sarıp sarmalanıp içerde, sıcakta olmayı çok seven bir insanım. Kışı çok seviyorum, o ayrı ama içeride sıcakta olmak mutlu ediyor beni.

Yılbaşında ne yapacaksınız?

C.E.: Küçükken yılbaşı olduğunda annemler hep dışarı çıkardı, beni de evde bırakırlardı. O yüzden hiç sevmedim. Sonraki yıllarda ben arkadaşlarımla çıkarak kutlamaya başladım. İstanbul çok kaotik oluyor, yılbaşında "Ne yapalım derken?" o gün en sonunda bir şey yapmak istemiyorum. Sevdiğim insanlarla güzel ve sıcak bir yerde olmayı tercih ederim. Ama umarım karlı olur bu sene...

T.F.: Ben çocukken, yani bundan 18 sene önce, aile bağları çok kuvvetliydi. İtalyan Hastanesi'nin karşı sokağında ve Suadiye'de yakınlarımız vardı; evlerde 20 kişi toplanılırdı. Şaraplar, mezeler... O günleri çok iyi hatırlıyorum. Ama gittikçe bu düzenden uzaklaştık. İsterdim ki; keşke o yıllardaki gibi olsaydı ama mümkün değil! Teknoloji devreye girdi, herkes koruma kalkanlarıyla yaşıyor. Bu yılbaşını sevdiğimiz birkaç kişiyle geçirmeyi arzu ediyoruz.

KISA... KISA... KISA...

En son hangi filmi izlediniz?

'Behzat Ç. Seni Kalbime Gömdüm

Hangi kitabı okudunuz?

C.E.: Yaprak Eldem'in 'Ben Öyle Sandım' ve Elif Şafak'ın 'İskender'

T.F.: Engin Gençtan 'İnsan olmak'

Kime, ne hediye aldınız?

T.F.: Anneme küçük bir mücevher ve Canan'a kıyafet.

C.E.: Tardu'ya kıyafet.

Sabah : http://www.sabah.com.tr