Klavyenin Tuşları ile Yaşama Bağlandı

MUSA ÖZYÜREK - Kayseri'de, 6 aylıkken geçirdiği çocuk felci sonrasında yaşamını tekerlekli sandalyeye bağlı sürdüren ve sağ elini kısmen, sol elinin de sadece işaret parmağını kullanabilen Hakan Mermer (35), yazılım dünyasında gösterdiği başarıyla Erciyes Teknopark tarafından yılın en güçlü yazılımcısı ödülüne layık görüldü.

Erciyes Üniversitesi (ERÜ) Meslek Yüksekokulu Bilgisayar Programcılığı Bölümü mezunu olan ve bir yazılım firmasında çalışan Mermer, ellerini de tam anlamıyla kullanamadığı için özel ihtiyaçlarını evde annesinin, iş yerinde ise arkadaşlarının yardımıyla giderebiliyor. Sağ elini kısmen, sol elinin de sadece işaret parmağını kullanabilen Mermer, bu durumuna rağmen yazılım konusunda gösterdiği başarıdan dolayı Kayseri ERÜ Teknoloji Geliştirme Parkı (Teknopark) tarafından yılın en güçlü yazılımcısı ödülüne layık görüldü.

Engelinden dolayı hayata küsmek yerine topluma faydalı birey olabilmek için çalıştığını belirten Mermer, AA muhabirine yaptığı açıklamada, yakalandığı hastalık nedeniyle hayatı boyunca hiç yürüyemediğini söyledi.

8 yaşına kadar 5 sefer ameliyat olduğunu ancak sağlık durumunda herhangi bir gelişme olmadığını, şu anda her iki kolunda da tembellik olduğunu belirten Mermer, durumunu kabullenerek hayata tutunmaya çalıştığını ifade etti.

Bilgisayar merakının 12 yaşında orta okul yıllarında başladığını anlatan Mermer, babasının o zaman kendisine aldığı bilgisayarı ilk zamanlar oyun için kullandığını daha sonra yazılım kursuna gittiğini ve profesyonel program yazmaya başladığını anlattı.

"Babam tek koluyla beni iki yıl boyunca okula götürüp getirdi"

1997 yılında ERÜ Meslek Yüksekokulu Bilgisayar Programcılığı bölümünü kazandığını ifade eden Mermer, Almanya'da çalıştığı iş yerinde sağ kolunu kaybeden babasının kendisini iki yıl boyunca okula götürüp getirdiğini söyledi.

Hocalarının öğretmenliği tercih etmesi için çok ısrar ettiğini dile getiren Mermer, "Benim de son tercihim hariç bütün tercihlerim öğretmenlikti. Ama çok şükür bilgisayar programcılığını kazandım. Babam tek kolu olmamasına rağmen beni hergün okula götürüp getirdi. Sağolsun iki yıl boyunca beni okuttu. Şimdi düşünüyorum öğretmen olsaydım belki de hiçbir zaman çalışamayacak, insanlara faydalı olamayacaktım. Kendi içime kapanacaktım. Şu an bana en uygun mesleği yaptığımı düşünüyorum. Ayaklarımı kullanamadığım ve sürekli içeride olduğum için Günde yaklaşık 16 saatimi bilgisayar başında geçiriyorum. Bilgisayar benim dünyam" diye konuştu.

100'den fazla program yazdı

Üniversiteyi bitirdikten sonra ERÜ Fen Edebiyat Fakültesi Bilgi İşlem servisinde çalıştığını ve daha sonra Teknopark içindeki bir yazılım firmasında işe başladığını ve halen burada devam ettiğini anlatan Mermer, şunları söyledi:

"15 yıldır sadece parmaklarımı kullanarak bilgisayar programı yazıyorum. Bu zamana kadar Ankara, Kayseri ve Ege Bölgesi Sanayi Odalarına, Kayseri Ticaret Odasına, Erciyes Teknopark'a ve çok sayıda büyük firmaya bilgisayar programı yazdım. Profesyonel olarak ticari anlamda 100'den fazla program yazdım. Erciyes Teknopark yönetimi tarafından yılın en güçlü yazılımcısı seçildim. Bir anlamda parmaklarımla hayata tutunuyorum. İşimi çok seviyorum. İnsanlara engellilerin de neler yapabileceğini gösterdiğime inanıyorum"

İki ayağımı kullanamıyorum ama aslında onlarca ayağım var

Bulunduğu ortama çok kolay ayak uydurabildiğini ve neşeli tavırlarıyla kendisini sevdirip kabul ettirebildiğini ifade eden Mermer, böyle olunca herkesin kendisine yardımcı olmaya çalıştığını söyledi.

Ayaklarını kullanamaması nedeniyle sıkıntılar yaşasa da arkadaşlarının ve çevresindeki insanların kendisine çok yardımcı olduğunu belirten Mermer, "Belki iki ayağımı kullanamıyorum ama aslında onlarca ayağım var. Okul hayatımda tüm arkadaşlarım ellerinden gelen her türlü yardımda bulundu. İş hayatım da aynı şekilde arkadaşlarımın yardımıyla devam ediyor. Evimden alan arkadaşlarım arabayla işe götürüyor. Akşam tekrar eve bırakıyorlar. Diğer özel işlerimde de yardımcı olabilmek için fedakarlıklarda bulunuyorlar" şeklinde konuştu.

10 yıl öncesine kadar iki elini de daha iyi kullanabildiğine dikkati çeken Mermer, okul hayatında notlarını kendisinin alabildiğini ama zaman içerisinde kollarının tembelleştiğini söyledi.

Şu an yarım saat veya bir saat çalıştıktan sonra kollarını eskiye nazaran daha çok dinlendirmek zorunda kaldığını ifade eden Mermer, "Yarım saat program yazdıktan sonra yavaş yavaş yoruluyorum. O zaman bilgisayarın sanal klavyesini kullanıyorum. Sanal klavyeyle kodları yazabiliyorum ama bir süre sonra o da beni zorluyor. Gücüm yettiği kadar devam edeceğim" dedi.

Hangi şartlarda olursa olsun engellilerin durumlarını kabullenmesi gerektiğine dikkati çeken Mermer, şunları kaydetti:

"Bedensel engelliyiz ama zeka yönünden engelli değiliz. Ne kadar ağlasak da sızlasak da şikayet de etsek bu durum değişmeyecek. O nedenle hayata küsmeden topluma faydalı olabilmenin yollarına bakmalıyız. Aksi taktirde cehennemi bu dünyada yaşarız. illa ki bizim de insanlara verebileceğimiz, sunabileceğimiz bir şeyler vardır. Küstüğümüz hayatı hem kendimize hem de etrafımızdakilere zehir ederiz. Sağlıklı olup bizim yapabildiğimiz bir çok şeyi yapamayan insanlar var. Hayatı karamsar baktığınız zaman bunun sonu yok. İsyan etmemeliyiz. Şikayet etmemeliyiz. Beterin beterin olduğunu düşünerek halimize şükrederek ne yapabiliyoruz onu düşünmemiz lazım."

"Hakan ile ilgilenirken kendimi 15 yaşında kız gibi hissediyorum"

75 yaşındaki anne Sare Mermer, Hakan'ın iki ablası ve bir ağabeyi olduğunu ve diğer çocuklarında herhangi bir sağlık problemi olmadığını söyledi.

Hakan'ın yürüyemediğini 6 aylıkken farkettiklerini ve götürmedikleri doktor kalmadığını ancak çare bulunamadığını anlatan anne Mermer, 6 yıl önce eşi Mehmet Mermer de öldükten sonar Hakan ile başbaşa kaldıklarını ifade etti.

Oğlunun yemeğini yedirdiğini, suyunu içirdiğini, üzerini giydirdiğini ifade eden Mermer, "Ona bakarken hiç zorlanmıyorum. Aksine Hakan ile ilgilenirken kendimi 15 yaşında genç kız gibi hissediyorum. 35 senedir oğluma bakıyorum. Her şeyi benim üzerimde. Hakanım benim herşeyim. Her şeyine koşuyorum. Allah yardım ediyor. Sabah kahvaltısını hazırlar, giydirir öyle işe gönderirim. Arkadaşları her gün işe götürmek için arabayla eve gelir, ben kucağıma alıp tekerlekli sandalyesine bindirip aşağıya indiririm. Oradan da yine kucağıma alıp otomobile bindiririm. Şikayetçi değilim. En büyük hayalim Hakan'ın evlenmesi, mutlu bir yuva kurup çocuk sahibi olması." - Kayseri