Vefakar Annenin Yardım Çığlığı... Engelli Çocuğunu Ödünç Aldığı Tekerlikli Sandalyeyle Her Gün...

Vefakar annenin yardım çığlığı... Engelli çocuğunu ödünç aldığı tekerlikli sandalyeyle her gün okula götürüp getiriyor

Mersin'de 55 yaşındaki Fatma Koçak, doğuştan bedensel engelli çocuğunu, ödünç aldıkları akülü arabayla her gün 5 kilometre uzaklıktaki okula götürüp, getiriyor

Anne Fatma Koçak, servis konusunda bir yardım olmazsa artık oğlunu götüremeyeceğini belirterek yetkililerden yardım istedi

Bedensel engelli öğrenci Mustafa Koçak: "Anneme birşey olursa bana kimse bakmaz"

MERSİN - Mersin'de 55 yaşındaki Fatma Koçak, doğuştan bedensel engelli olan çocuğunu okutmak için ödünç aldıkları akülü arabayla her gün okula götürüp, getiriyor. Okulla ev arasındaki yaklaşık 5 kilometrelik yolda her gün gidip gelen, anne, kış öncesi yetkililerden servis desteği bekliyor.

Doğuştan bedensel engelli oğlunu ilk ve ortaokula tekerlekli sandalye ile liseye de ödünç aldıkları akülü sandalye ile her gün götürüp, getiren, oğlu okuldayken kendisi de okulda bekleyen 3 çocuk annesi Fatma Koçak, kış öncesi yetkililerden servis desteği bekliyor. Servisçilerden ve başvurdukları yetkililerden bir sonuç alamayan anne, yokuşların da olduğu yolda her gün yaklaşık 5 kilometre gidip, gelerek çocuğunu okutmaya çalışıyor. Çukurova Mahallesi'ndeki evlerinden Akbelen Mahallesi'nde bulunan Nihal Erdem Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi'ne kadar oğlunu getiren anne, okulda okuyan öğrencilerinde, öğretmenlerinde takdirini topluyor. Okul idaresi de Mustafa için zemin katta büyük bir sınıf ayarlarken, bu yıl ilk defa okula engelli tuvaleti de yaparak Mustafa'nın okuldaki engellerini ortadan kaldırmaya çalışıyor.

"Artık okula gelemez duruma geldik"

Oğlunun durumuyla ilgili İHA muhabirine açıklamalarda bulunan anne Fatma Koçak, Mustafa'nın 7 aylıkken doğduğunu söyledi. Erken doğumdan dolayı oğlunun engelli dünyaya geldiğini belirten Koçak, "Onca tedavi, ameliyatlar sonucunda çok şükür Mustafam bu duruma geldi. İlk ve ortaokul bitti. O zaman okul yakındı ve Mustafa küçük olduğundan dolayı tekerlekli sandalye ile rahat rahat götürüp getirebiliyordum. Şimdi liseye başladı. Şimdide sıkıntılarımız ortaya çıkdı. Yolumuz uzun, ben yaşlandım, çocuk kilo aldı ve artık gelemez duruma geldik. Zaten bu akülü arabada bizim değil. Bunu ödünç olarak aldık. Tabi sandalyenin eski olmasından dolayı aküsü bitiyor, bazen temas etmiyor. Özellikle yokuşları çıkmıyor ancak benim iteklememle çıkabiliyor. Otura otura okula geliyoruz" dedi.

"Para değil, sadece oğlumla, beni okula götürebilecek bir servis istiyoruz"

Şimdi havaların güzel olmasından dolayı bir şekilde oğlunu okula getirip, götürebildiğini vurgulayan Koçak, "Şimdi kış geliyor. Ben nasıl getireceğim diye düşünüyorum. Yağmurlarda artık servis konusunda bir yardım olmasa oğlumu okula getiremeyeceğim. Tabi ben maddi olarak bir yardım istemiyorum. Biz okula gelen servisçilerle görüştük, alamayacaklarını söylediler. Sonra Mustafa'yı kabul ettiler ancak beni kabul etmediler. Bende Mustafa'yı tek başına okula gönderemem. Sürekli oğlumun yanında olmam gerekiyor. O yüzden olmadı. Ardından bir çok kuruma başvurmak için gittik ancak oradan oraya gittim, sonunda birşey elde edemedim. Sosyal yardımlaşma vakfı bana para yardımı edeceğini söyledi ancak ben para istemiyorum, oğluma bir servis istiyorum dedim, olmadı. Sadece oğlumu, benimle birlikte okula götürüp, getirecek servis sağlasınlar yeter. Yolda şimdi bile araba, çukur çok sıkıntılar var. Zaten Mustafa'nın bir gözü de çok iyi görmediği için onu yalnız bırakamıyorsun" diye konuştu.

Abla Nevis Koçak ise kardeşinin 17 yaşında olduğunu ve fiziksel engelinden dolayı yürüyemediğini kaydetti. Bugüne kadar kardeşini okula götürüp, getirmede her zaman problemler yaşadıklarının altını çizen Koçak, şöyle devam etti:

"Ancak Mustafa'nın ilk ve ortaokulu evimize yakın olduğu için eskiden bu kadar problem olmuyordu. Şimdi liseye başladığından dolayı okul uzaklaşınca problemlerimiz de büyüdü. Bizde bunu çözmek için yetkili birçok yere başvurduk ancak hiçbirinden çözüm alamadık. Biz şikayette çok bize yardım etmelerini istiyoruz. Bugüne kadar çok yere başvurduk ama sonu alamadık. Ben onlarla birlikte okula gelip, gidemiyorum ama gece onların ne gibi sıkıntılar yaşadığını biliyorum. Annem dizinin, belinin ağrısından sabaha kadar inlemekten uyuyamıyor. Bazende eve geldiğimde Mustafa'nın ağladığını görüyorum. Özellikle servisçiler almayacaklarını söyleyince Mustafa hıçkıra hıçkıra ağladı. Bizim konumuz servis veya servis şoförü değil. Bize sadece okula getirip, götürebilecek bir yardım bekliyoruz."

"Servis işi çözülmese okulumu bırakmak zorunda kalacağım"

Mustafa Koçak da annesine birşey olması durumda artık okula gelip, gidemeyeceğine dikkat çekerek, "Ben okumayı çok istiyorum. Yetkililerden sadece beni ve annemi getirip, götürebilecek bir servis istiyorum. Okulumdan memnunum. Okulumu da bırakmak istemiyorum ama servis işi çözülmese maalesef okulumu bırakmak zorundayım. Kış ayı gelip, gitmesi çok zor olacak. Bana kimsenin acımasına gerek yok. Ben acınacak bir durumda değilim. Yeter ki bir servis olsun. Başka birşey istiyorum" ifadelerini kullandı.

Annesine de her gün dua ettiğini söyleyen Koçak, "Annemin dizinde sıvı kaybı var. Hep ağrıdan yürüyemiyor, oturamıyor, ayakta duramıyor. Boynunda fıtık var, belinde fıtık var. Boğazında troid bezleri var. Annemin bir sürü hastalığı var. O halde bile oğlu okusun diye uğraşıp duruyor. O kadın hasta haliyle gelip beni burada okutmaya çalışıyorsa, bende okumaya çalışıyorsam sadece bir servis istiyorum. Eğer annem bir ameliyat olursa bir daha kalkamayacak duruma geldi. Ben sadece annemin mutlu olmasını istiyorum. Annemi düşündüğüm için ben servis istiyorum. Anneme birşey olursa bana kimse bakmaz. Annem kadar bana kimse değer vermez" dedi.