Korunmaya Muhtaç Çocukların Şefkat Yuvaları - Yürüme Engelli Ahmet'e Kol Kanat Gerdiler

MUZAFFER ÇAĞLIYANER - Osmaniye'de 4 yaşındaki yürüme engelli Ahmet'in koruyucu ailesi olan Küçük ailesi, onu kendi çocuklarından ayırmadan sevip bağırlarına basıyor.

Ailesi tarafından, henüz bebekken Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğüne bağlı yuvaya bırakılan Ahmet, 3,5 yaşına kadar burada kaldı. Koruyucu aile olmak için 8 ay önce başvuruda bulunan 3 çocuklu Küçük ailesi, bacak kasları gelişmediği için yürüyemeyen Ahmet'i evlerine aldı.

Yasemin ve Musa Küçük çifti, 20, 18 ve 12 yaşlarındaki çocukları gibi küçük Ahmet'i de kendi çocukları gibi sevip, ihtiyaçlarını gidermek için çabalıyor. Ahmet ise Yasemin Küçük'ü annesi, Musa Küçük'ü babası, çocukları ise birer ağabey ve abla gibi görüp seviyor, sarılıyor, öpüyor.

Anne Yasemin Küçük, ailece çocukları çok sevdiklerini ve kendi çocukları büyüdüğü için küçük bir çocuk istediklerini söyledi. Ağabeyinin çocuk yuvasında çalıştığını ve onun da iki kardeşin koruyucu ailesi olduğunu ifade eden Küçük, "Onun bu davranışı bizi daha da iştahlandırdı. Eşimle birlikte başvuru yaptık. Başvururken alacağımız çocuğun engelli de olabileceğini söyledim çünkü onlar sevgiye ve ilgiye daha çok muhtaç. Bize iki çocuk gösterdiler. Ahmet'in yaşı küçük diye istedik. Onu aldık, seviyoruz ve mutluyuz." diye konuştu.

Çocuklarının da Ahmet'i çok sevdiğini vurgulayan Küçük, "Ortanca oğlum, mahalledeki çocukları eve getirir oynardı. Şimdi bana,"Anne Ahmet ne zaman yürümeye başlayacak, ne zaman top oynayabileceğiz?' diye sorup duruyor. Büyük oğlum üniversitede okuyor. O da her telefon açışında Ahmet'i sorar." dedi.

Artık kapıları kendi açabiliyor"

Doktorların Ahmet'in yürüme şansı olduğunu söylediğini ifade eden anne Küçük, şunları kaydetti:

"Ancak yürüyebilmesi için fizik tedavisine devam etmesi gerek. Ben her sabah ve akşam hareket yaptırıyorum. Haftada iki gün fizik tedaviye gidiyoruz. Bu 8 ayda çok fark etti. Eskiden çekyata benim yardımımla çıkıp oturabiliyordu. Şimdi kendi başına çıkabiliyor. Artık kapıları kendi açabiliyor."

Ahmet'in kendine "anne" diye seslenmesinin kendisini çok mutlu ettiğini söyleyen Yasemin Küçük, "Ahmet'in bana 'anne' demesi anlatılamaz bir duygu. Geceleri uyurken gidip onu öpüyorum. Ben kıyamazken, aileleri nasıl kıyıp bırakıyor anlamıyorum. Çevremdeki insanlara da, evde boş duracaklarına bir çocuğu alıp büyütün diyorum. O çocuklar sevgiye o kadar muhtaç ki..." ifadelerini kullandı.

Baba Musa Küçük ise küçük Ahmet'e apayrı bir sevgi beslediğini belirterek, "İşten geldiğimde 'babacığım' deyip bana sarılması çok hoşuma gidiyor. Onun küçük ve mağdur olması, onu tercih etmemize neden oldu. Onunla birlikte arabayla geziyoruz, markete gidiyoruz. Onun mutlu olması, beni daha çok mutlu ediyor. Onun bana 'babacığım' demesi, sarılıp öpmesi, bunlar parayla satın alınabilecek şeyler değil." dedi.