Hererolarla Namalar, Almanya'ya Tazminat Davası Açıyor

Alman Parlamentosu 2 Haziran oturumunda 1915 yılında Osmanlı İmparatorluğu'nda yaşanan Ermeni tehcirini soykırım olarak kabul etti. Almanya, Birleşmiş Milletler (BM) tarafından 20'nci yüzyılın ilk soykırımı olarak tanınan, Alman İmparatorluğu'nun 1904-1908 yılları arasında Güneybatı Afrika'da Herero ve Namalara karşı işlediği soykırımı ise halen tanımamakla eleştirildi. Soykırıma uğrayan bugünkü Namibya'da yaşayan Herero ve Namalar Almanya'ya milyarlarca Euro tazminat davası başlattı. Alman hükümeti CDU'lu milletvekili Ruprecht Polenz'i görüşmeler için Namibya'ya gönderdi.

ADALET DİVANI'NA GİDİYORLAR

Herero temsilcilerinden Vekuii Rukoro, Alman gazetesi Frankfurter Allgemeine'a, Londra'daki avukatlarının tazminat davası hazırlığı yaptığını ve Lahey'deki Adalet Divanı'na başvuracaklarını açıkladı. Rukoro, bu konuda kendilerinin Almanya'yla doğrudan müzakere yapmak istediklerini ve Namibya hükümetinin görevlendirdiği özel temsilciyi tanımadıklarını vurguladı. Temsilci Rukoro, aksi takdirde Namibya'daki Alman kökenli çiftlik sahiplerinin bundan büyük zarar göreceği uyarısında bulundu. Soykırıma uğrayan Ovambanderuların temsilcisi III. Kilus Munjuku da tazminat istediklerini açıkladı. Almanya, tazminat ödemeye yanaşmıyor ve bunun yerine tarihle yüzleşme üzerine projeleri destekleyecek bir vakıf kurulmasını istiyor. Namibya hükümeti de soykırıma uğrayan üç halka tazminat yerine, yardımların tüm ülkede yol, okul, hastane yapımına harcanmasından yana.

'HEPSİNİ ÖLDÜRÜN' EMRİNİ ALMAN GENERALİ VERDİ

Alman İmparatorluğu sömürgesi olan Güney Batı Afrika'da (bugünkü Namibya) Bantu halklarından Hererolar ve Hotanto halklarından Namalar Almanların Afrika talanına karşı 1904'te ayaklandı. İlk önce Samuel Maharero idaresindeki Hererolar 12 Ocak 1904'te Alman sömürge idaresine isyan başlattı. Ekim ayında ise Namalar isyan etti. Alman generali Lothar von Trotha isyancıları yenerek, aileleriyle birlikte Omaheke çölüne sürdü. General von Trotha, 1904'te şu emri verdi: "Alman sınırları içinde silahlı olsun olmasın, malı olsun olmasın, tüm Hererolar öldürülecek."

65 bin civarında Herero, 10 bin civarında Nama çölde susuzluktan ve önceden zehirlenmiş içme suyuyla öldürüldü. Böylece Hereroların yüzde 80'i, Namaların ise yüzde 50'si soykırıma uğradı.

BM 1985 yılında Whitaker raporunda Almanların Herero ve Namalara karşı bu katliamını 20'nci yüzyılın ilk soykırımı olarak değerlendirdi.