Enkazda kravatıyla hayatta kalmayı başardı (1)

ABDÜLHAMİD HOŞBAŞ - BARIŞ ZENGİN - 12 Kasım 1999 Düzce depreminde mevlit okumak için gittiği 6 katlı binanın çökmesi sonucu 8 saat enkazda kalan imam İbrahim Özdede, kan kaybını önlemek amacıyla ezilen kolunu kravatıyla bağlayarak hayatta kalmayı başardı.

Depremde yaşadığı acıyı AA muhabirine anlatan Özdede, deprem meydana gelene kadar felaketi hiç düşünmediklerini belirterek, ne olduğunu yaşayınca öğrendiklerini söyledi.

Özdede, 12 Kasım depremine müezzin arkadaşı ile mevlüt okumak için gittikleri 6 katlı binanın 2. katında yakalandıklarını ifade ederek, "Müezzin arkadaşım Yasin Suresi'ni okumaya başladı, daha sonra ben devam ettim. Surenin sonunu okuyordum ki sallanmaya başladık. Kapıya biraz daha yakın bir yerde oturuyordum, tam çıkacaktım ki ev sahibi Halis amca iki torununu kollarının altına aldı ve bana 'İbrahim Hocam izin ver, torunlarımı çıkartayım' dedi ve kapıya yöneldi. Tam o sırada kapının olduğu bölüm yıkıldı" şeklinde konuştu.

- "Çocuklar ve anneleri bir süre sonra sustu"

Depremin ardından binanın yıkılışını anlamadığını, kendine geldiğinde kolunun kiriş altında sıkıştığını anladığını dile getiren Özdede, "Anne karnındaki gibi yatmış vaziyetteydim. Kendime geldiğim andan itibaren zor dakikaların başladığını anladım. O dakikalardan aklımda kalan annelerin ve çocuklarının birbirlerine bağırmalarıydı. Kimi 'Allah gittik' diyordu. Çocuklar 'Anne bizi kurtar' diyordu. Herkes can derdine düşmüştü. Artık çocuklar ve anneleri bir süre sonra sustu. Sesleri çıkmadı ve o haneden 9 kişi bağıra bağıra hayatlarını kaybetti" ifadesini kullandı.

- "Kravatım hayatımı kurtardı"

Enkaz altından çıkamayacaklarını düşündüğünü, müezzin arkadaşı ile "sesimizi duyan yok mu" diye bağırdıklarını anlatan Özdede, şunları söyledi:

"Enkaz altındaki en büyük üzüntümüz kimseye sesimizi duyuramayışımızdı. Kimseyi duymadığımız için 'geri dönülmez bir yola girdik' diyorduk. Bir müddet sonra kendimi toparladım ve kan kaybımın çok olduğunu fark ettim. O akşam mevlüte gittiğim için kravat takmıştım. Yıllardır kravat takarım, o akşam ilk defa işe yaradı. Enkaz altında sadece sağ elimi kullanabiliyordum. Sağ elimle boynumdaki kravatı çıkardım, Sol elim parçalanmıştı, çıkardığım kravatı ağzımla ve sağ elimle bağlayarak kan kaybımı azaltmaya çalıştım."

- "Çocuklarımızı birbirimize emanet ettik ve ölümü bekledik"

Yanındaki cep telefonuyla birilerini aramaya çalıştığını ama kimsenin sesini duymadığını belirten Özdede, ümitsizliğe düştüğü anda telefonunun çaldığını aktardı.

"Telefonum çaldığı anda adeta bayram yapıyordum çünkü bizim hangi odada olduğumuzu o aileden başka kimse bilmiyordu" diyen Özdede, şunları kaydetti:

"Telefonu açtım. Arayan kişi Ankara'dan yeğenimdi. Düzce'de deprem olduğunu öğrenmiş, ailesini arıyor. Kendisine enkaz altında olduğumu söyledim ve yardım istedim. Biz en azından bu telefonla sesimizi duyurabildik. AKUT görevlisi kardeşlerimiz geldi. Yaklaşık 8 saat enkaz altında kaldık. Enkaz altında kalan çocukların bağırışlarını duymak bizi çok etkilemişti. Kan kaybettikçe dermansızlaşıyorduk. Enkazdan çıkmak, hava alabilmek için çabaladık. Uyumamak için çok direndik çünkü uyursak ölebilirdik.

Müezzin arkadaşımla enkaz altında helalleştik. Onun 6, benim de 2 çocuğum vardı. Çocuklarımızı ve ailelerimizi birbirimize emanet ettik. O sağ çıkarsa benim çocuklarıma, ben sağ çıkarsam onun çocuklarına sahip çıkacaktık."

- "Dualarım kabul oldu, kolum kirişin altından kurtuldu"

AKUT ekiplerinin enkaz üzerindeki tıklamalarını duyduklarını ve heyecanlandıklarını dile getiren Özdede, ekiplerin molozları kırmaya başladığını anlattı.

Özdede, sözlerini şöyle tamamladı:

"Ayağımın üzerine kadar geldiler. Benim çıkmamın zor olduğunu hatta mümkün olmadığını söylediler. Kolum kirişin altındaydı, çekiyordum ama gelmiyordu. Görevliler 'Hocam sen kurtulacaksın, merak etme' dedi. Enkaz altında sürekli dua ettim. Kolumun kurtulmadığını gördüklerinde kesmekten bahsettiler. Ben o kelimeyi duyunca çok büyük bir evhama kapıldım. İmamlığı yapamamaktan korktum ve 'Allahım 26 yıldır imamlık yapıyorum, kolum kesilirse yapamam, ne olur bugüne kadar yaptığım görevin değeri var ise dualarımı kabul et' dedim. Doktor kolumu kesmek için geldi, tam o anda AKUT ekipleri de geldi ve 'bunun kolu kurtulmuş' dedi.

Kolum kesilmeden oradan çıkmayı başardım."