Engelli Çocukların "Özel" Anneleri

Merve Yıldızalp - Annelik, zordur ama engelli çocuk annesi olmak daha zor. O annelerden üçü, zihinsel engelli evlatları için gösterdikleri fedakarlıkla, "özel" annelerin başında geliyor.

Engelli anneleri, çocuklarının görmeyen gözü, tutmayan eli hayattaki en büyük destekçileri. Çocukları üzerine kurdukları hayatları kaygı, keder ve çok az da olsa sevinçle, mücadele içinde geçiyor.

Güllü Doğan, Hatice Hira, Selma Tepe zihinsel engelli çocuğu olan annelerden sadece bir kaçı. Çocukları uğruna adadıkları yaşamlarında tek istekleri ise onlara gözlerinin arkada kalmadığı bir hayat hazırlayabilmek.

Yıllardır iki zihinsel engelli çocuğuna bakan Güllü Doğan, o özel annelerden. Kızı Behican ve büyük oğlu Metin için gösterdiği özveri ve fedakarlık, annelik şefkatinin nasıl özel bir duygu olduğunu bir kez daha gösteriyor herkese.

27 yaşındaki oğlu 3,5 yaşında geçirdiği menenjit nedeniyle zihinsel engelli olmuş. Şimdi özel eğitim alıyor. Kızı Behican ise küçükken balkondan düşmüş. Zihinsel engeli nedeniyle okuyamamış. İki çocuğuna gözü gibi bakan anne Doğan,

"Kız çocuğumun okuması için canımı verirdim. Küçük oğlum da hiperaktif, özel eğitime götürüyorum" diyor.

-"Tek isteğim çocuklarımın isteğinin yerine getirilmesi"-

Eşinin yaşanan sıkıntılardan dolayı evden uzaklaştığını ve köyde yaşamaya başladığını anlatan Doğan, şöyle devam ediyor:

"Geçimimi hurda, tencere, tava, teneke kutu, ot toplayıp satarak sağlıyorum. Ayrıca engelli maaşı alıyorum. Çocuklarımın istediklerini yerine getirmek istiyorum ama yapamıyorum. Benim tek isteğim, çocuklarımın isteğinin yerine getirilmesi. Kendim için bir şey istemiyorum. Metin, genç odası istedi, alamadım. Kızım, komşularda gördüğü eşyalara özeniyor. Metin için iş istiyorum. Belediyede temizlik, süpürme, çöp toplamada çalışabilir. İşe de ancak ben götürüp getirebilirim, kendi başına gidemez. Bana bağımlılar, sürekli peşlerindeyim."

Böbrek hastası olduğunu ifade eden Doğan, "Çocuklarım için yaşıyorum. Dünya bir tarafa onlar bir tarafa. Engelli çocukları sokaklara atıyorlar. Bakamayan aileler engelli çocuklarını getirsin ben bakarım. Vicdanları nasıl elveriyor anlamıyorum" şeklinde konuşuyor.

-Zihinsel engelli oğluna bakan fedakar anne-

Hatice Hira, zihinsel engelli 20 yaşındaki oğluna, hayatını adayan annelerden. 20 yaşındaki Emre, anne Hira'nın tüm yaşamını etkilemiş.

Eşiyle boşanıp ikinci evliliğini yaptığını anlatan Hira, "Şimdiki eşim emekli ve bütün masrafları o karşılıyor. Oğlum okulda eğitimi ücretsiz alıyor" ifadesini kullanıyor.

Evin geçimine katkıda bulunmak için temizliğe gittiğini dile getiren Hira, oğlunun dışındaki ikizlerden birisinin de zihinsel engelli olduğu bilgisini veriyor.

Yaşadıkları nedeniyle psikolojisinin bozulduğunu bildiren Hira, "Hayatımın tamamını, oğluma adadım. Hastane ve okullarda engellilere daha çok kolaylık sağlanmasını istiyorum" görüşünü dile getiriyor.

-"Anne ne zaman askere gideceğim"-

Selma Tepe de zihinsel engelli evladına kol kanat geren annelerden. Doğumdan itibaren, oğlu Emrecan'ın hep bir adım yanında olmuş ve sadece özel eğitime gittiği zamanlar ayrı kalmış.

Çok uzun tedavi süreci geçirdiklerini belirten Tepe, "Emrecan korumasız bir çocuk. Dışarıda rahatlıkla kandırılabilir. Ben bir anneyim oğlumun her zaman yanında olacağım. Ama bana bir şey olursa, ortada kalır ona kim bakar- Bir işi olsun çok istiyorum. Bir işe bağlanırsa dışarıdaki tehlikelerden korunmuş olur" diyor.

Emrecan'ın Engelli Haftası nedeniyle kışlada 1 gün askerlik yapacağını belirten Tepe, oğlunun çok heyecanlı olduğunu ve uzun zamandır bu anı beklediğini söyleyerek, sözlerini şöyle tamamlıyor:

"Her gün soruyor: 'Anne ne zaman askere gideceğim' diye. Normalde sağlıklı insanlar askerlikten kaçıyor, benim oğlum bu haldeyken askere gitmek istiyor. Bugün aradılar bizi kilosunu, boyunu sordular. Bilmediğim için eczaneye gittim ölçüleri aldım. Ona göre ayarlama yapacaklar. Kınası da yakılacak"

Yayıncı: Ebubekir Gülüm - ANKARA