Diyarbakır'ın Son Ustaları

Ermeni zanaatkarların elinde demircilik mesleği öğrenen Diyarbakırlı çıraklar, demircilik işinin son temsilcileri olarak mesleklerini icra etmeye çalışıyor.

Diyarbakır'da yaşayan ve çoğunlukla demircilik mesleğini Ermeni ustalardan öğrenen son temsilciler, mesleklerinin geleceğinden umutlu değiller ve cazibesini yitiren mesleklerinin gün geçtikçe yok olacağını düşünüyorlar.

Diyarbakır Demirciler Çarşısına son ustalarından Tarık Sevim, 43 önce mesleğe başladığını ve mesleği ağabeyinden öğrendiğini söyledi. Sevim, ağabeyinden kendisine aktarılan mesleğin, kökeninden bir Ermeni ustanın olduğunu belirtti. Sevim, şöyle dedi:

"Ben ağabeyimden, ağabeyimde bir Ermeni ustasında bu mesleği öğrendi. Demircilik mesleğini böylece bugüne kadar taşıdık."

Bedri Ayseli'nin dayısı öğretti

Ağabeyinin mesleği öğrendiği Ermeni demirci ustası Heco ise kamuoyunun yakından tanıdığı Diyarbakırlı Ermeni sanatçı Bedri Ayseli'nin dayısı olduğunu belirten Sevim, "Demirciliğe 43 yıl önce başladım. Daha çok kırsal kesimde tarım ve hayvancılıkta kullanılan kazma, çapa, dahre, balta gibi aletler yapıyorum. Demirciliğe eskiye oranla rağbet yok. Demircilik cazibesini yitirmiş durumda. Eskiden, Diyarbakır merkez dışında ilçelerde ve çevre illerde demircilik pek yoktu. Bu gün artık her ilçede bir iki tane demirci var. Bir de köyden kentte yoğun bir göç var. Teknolojideki yaşanan gelişmeler, bölgede yaşanan olaylar var. Demirciliği olumsuz etkiliyor. Bunlar demirciliği bitiriyor" dedi.

"Meslek yok olma noktasına geldi"

Mesleğin giderek yok olduğuna dikkat çeken Sevim, gelecekten umutlu olmadığını dile getirdi. Sevim, "Demircilik zor bir meslektir. Ayrıca, zanaatçı olmak kolay değil, bilmek, üretmek ve işten iyi anlamak lazım. Eskiden demircilerin yanında çalışan birçok çırak vardı. Şimdi her demircinin yanında çalışan çırak sayısı 1-2'yi geçmez. Demircilik mesleği de yavaş yavaş yok olan meslekler arasında yerini alıyor" - DİYARBAKIR