Depodan Anadolu Parsı Çıktı

Nesli yıllar önce tükenen Anadolu Parsı'na ait tahnit (postun doldurulmuşu) bir tesadüf sonucu bulundu. Germencik Avcılar Kulübü'nün deposunda bulunan ve Doğa Koruma ve Milli Parklar Germencik Şube Müdürü Mehmet Uzuner'e teslim edilen tahnitin temizlik ve bakımı yapıldıktan sonra eski Doğanbey Köyü'ndeki Milli Park Ziyaretçi Tanıtım Merkezi'nde sergileneceği öğrenildi.

Nesli tükendiğine inanılan ve en son koruma altındaki Dilek Yarımadası Kalamaki Milli Parkı'nda görülen Anadolu Parsı'nın ender rastlanan bir tahniti bulundu. Doğa Koruma ve Milli Parklar Şube Müdürü Mehmet Uzuner'in Germencikli avcılara kurs verme amacıyla gittiği avcılar kulübünde tesadüfen gördüğü Anadolu Parsına ait tahnit, kulüpten teslim alınarak Çevre ve Orman İl Müdürlüğü'ne götürüldü. Tahnitin bakım ve temizliği uzmanlarca yapıldıktan sonra Dilek Yarımadası-Büyük Menderes Deltası Milli Parkı Ziyaretçi Tanıtım Merkezi'nde sergilenecek.

Bulunan tahnitin çok önemli olduğunu söyleyen Eko Sistemi Koruma ve Doğa Sevenler Derneği (EKODOSD) Başkanı Bahattin Sürücü, nesli tükendiği söylenen Anadolu Parsı ile ilgili olarak milli park çevresinde, Beşparmak Dağları'nda, Çine bölgesinde, Selçuk ve Şirince çevresinde birçok araştırmalar yaptıklarını belirtti. Sürücü, bulunan tahnitin 1938 yılında avlandığını tespit ettiklerini vurgularken, ''Son olarak 1962 yılında, Milli Parkın doğu yakasında Kaplankaya sırtlarında Söke Konak Mahallesi'nden bir avcının bir Anadolu parsını vurduğunu tespit etmiştik. Beşparmak Dağları'nda yapmış olduğumuz araştırmalarda 4 kaplan kapanını bulmuştuk. Anadolu Parsı'na ait tahnitin Germencik'te bulunmasının ardından araştırmalarımızı bu bölgedeki köylere çevirdik. Bulunan tahnite ait Anadolu Parsı'nın 1938 yılında Aydın-İzmir karayolunun kuzeyinde tepede görülen Kızılcagedik Köyü'nde vurulduğunu tespit ettik' diye konuştu.

Postu doldurularak Germencik Avcılar Kulübü'nde sergilenen tahnitin Kızılcagedik Köyü'nden Hacı Mehmet isimli bir avcı tarafından vurulduğunu belirlediklerini söyleyen EKODOSD Başkanı Sürücü, ''1938 yılında Eski Kızılcagedik'te yaşayan Ömer Lütfü isminde bir avcı köye yakın Kozalak Boğaz'da çulluk avı için bek yaparken, civarda otlayan koyunlarının ürkerek kendisine doğru sürü halinde geldiğini görür. Koyunlarının arkasındaki hayvanın ne olduğunu bilmeden ateş eder. Yaralanan hayvan büyük bir taşın üstüne çıkar. Ömer lütfü köye gelerek durumu anlatır. Ertesi gün sabah erkenden eli silahlı köylüler toplanarak olayın olduğu yere gelirler. Köyden Hacı Mehmet isimli bir avcı, Anadolu Parsını bir ağacın üstünde görür. Tek dolma tüfekle parsı öldürür. Parsın derisini köyde yüzerler. Yaralayan ve öldüren avcıların eşleri 'senin kocan değil, benim kocam vurdu' diye post kavgası yaparlar. Post daha sonraki yıllarda Germencik Avcılar kulübü tarafından içi saman doldurularak saklanır. Bölgemizden Roma'ya gladyatör dövüşleri için gönderildiğinden beri, türlü tuzaklarla, zehirlerle ve avlanarak tüketilen Anadolu Parslarının, günümüzde ancak hikayelerinin izini sürebiliyoruz. Çok yakın tarihte var olan, bugün hala yaşayan insanların canlı olarak görebildikleri bu muhteşem hayvan artık yaşamıyor. Hala bir gün bir yerlerden çıkar diye umut ediyoruz' dedi.

ANADOLU PARSI

Kedigiller ailesinden Anadolu Parsı ormanlar, otlaklar, yaprak döken ormanlar, maki kaplı sarp ormanların olduğu alanlarda yaşamını sürdürür. Yaşam süreleri 20-25 yıl olup, bir seferde 2 veya 3 yavru doğurur. Genel olarak çok zarif ve çeviktir. Kürkünün rengi çok canlıdır. Sarı renk üzerine siyah beneklidir. Gözleri karanlıkta çok iyi göründüğünden gece de avlanır. Post desenleri, sessiz yürüyüşü ve arazideki en küçük engebeden çok iyi yararlanması sayesinde, parsı doğada görmek çok zordur. Onun yerine kesik kesik, öksürüğe benzer kısa kükremeler şeklindeki sesi daha sık duyulur. Fiziksel yeteneklerin yanı sıra avı planlamadaki becerisi de gelişmiştir. Elde etmek istediği hayvanın huyunu suyunu bilir ve çoğu kez ona pusu kurar. Ağaçlara, kayalıklara kolayca tırmanır. Avının yaklaşmasını yavaşça bekler. Hem gündüz hem gece planlı hareketlerle koşmadan avını izler ve 6 mt.ye varan sıçramalarla avını yakalayarak, ağaç üzerine veya kaya kovuklarına taşır. Geyik, alageyik, yaban keçisi, yaban domuzu, oklu kirpi, küçük memeliler ve kuşlar temel besinidir. Anadolu Parsı, leopar türleri içerisinde en iri olanıdır.