40 Renk Fotoğraf Projesi 22. Renk Etiyopya Omo Vadisi'nin Renkleri

Ağırlıklı olarak Omo Vadisinde yaşayan bir çok etnik kabilenin fotoğraflarının oluşturduğu kapsamlı seçki, 5 Mart – 5 Nisan tarihlerinde Taksim'de Dünyanın Renkleri Galerisi'nde ilgilenen herkesin ziyaretine açık olacak…

Dünyanın Renkleri Seyahatleri'nin, fotoğraf sanatçısı Muammer Yanmaz eğitmenliğinde ve Teoman Cimit rehberliğinde yürüttüğü 40 Renk Fotoğraf Projesi, hızla değişen dünyayı fotoğrafçılarla birlikte gezip, belgeleri gelecek kuşaklara aktarmayı hedefliyor. Her ülke ya da bölgenin, bir rengi oluşturduğu 40 Renk Fotoğraf Projesi'nde toplam 40 gezi yapılacak. Bugüne kadar Hindistan, Ürdün-İsrail, Vietnam-Kamboçya, Venedik, Kenya-Tanzanya, Myanmar, Kuzey Vietnam-Yunnan, Küba, Paris, Moğolistan, Nepal-Tibet-Bhutan, İzlanda, Batı Amerika, Japonya, Laponya ve İran gezilerinde çektikleri fotoğrafları sergileyen fotoğrafçıların son sergisi ise, Etiyopya'ya ait…

Aralık ayında yaptığımız Etiyopya Renk Turumuz, Afrika'nın boynuzuna yerleşmiş ilginç bir ülke olan Etiyopya idi. Bu rengin parlayan yıldızı, çevresinde yaşayan etnik kabilelerle son senelerde seyyahların büyük keşfi olan, Addis Ababa'nın güneyindeki vahşi Omo Vadisi oldu. Kenya ve Sudan sınırlarına yakın ve henüz çok bakir olan bu bölgede Konso, Hamer, Tsamai, Karo, Arbore, Ari, Dassanech ve Mursi gibi çok sayıda etnik kabile yaşamakta. Buralarda, dudaklarına büyük halkalar geçiren, vücutlarını değişik şekillerde boyayan, hayvan postuyla giyinen insanları gördük ve fotoğrafladık.

Sergide eseri bulunan fotoğrafçılar: Arif Özer, Aylin Coşkun, Moncher Selcuk, Muammer Yanmaz, Mustafa İlhan, Nuray Başer, Nurcan Berkem, Serpil Özer, Sevda Torun, Suat Şahin, Teoman Cimit, Ulaş Cimit, Yusuf Benlevi.

Yeryüzü Derneği olarak Kent Bahçeleri Projesi ile 9 yıldır İstanbul'u batısından doğusuna bahçeler ile donattık. Artık çok iyi biliyoruz ki dünyanın bütün büyük metropollerinde, Londra'dan Pekin'e, Moskova'dan Havana'ya kentliler tıpkı İstanbulluların yaptığı gibi kent bahçelerinde kendi sebzelerini yetiştiriyorlar. Şehrin betonundan usanmış, hormonlu binalar arasında sıkışmış kentliler bir nebze olsun toprağa dokunuyor, nefes alıyor ve mutlu oluyor. Haydi, bu yıl ki kent bahçeciliği şenliğimize siz de katılın!

Şehirde yaşarken doğayla iç içe olmak mümkün mü? Tabii ki… Kentliler de temiz toprakla haşır neşir olabilir. En az bir ailenin sebze meyve ihtiyacının önemli bölümünü karşılamak amacıyla şehirde oluşturulan ekolojik üretim alanları olan kent bahçeleri, evinin önünde, terasında, balkonunda, arka bahçesinde toprak bulan herkes için var!

Bundan 100 yıl öncesi insanlar, beslenme ve gıda ihtiyaçlarını yaşadıkları kentin çevresinden karşılıyor ve yerel çeşitleri tüketiyorlardı. Son yıllarda yiyecek üretimi kentten uzaklaştı ve farklı şehirleri de aşarak farklı ülkelerden bizlere ulaşan gıda ürünlerini tüketir olduk. Bu durum da karbon ayak izinin artması, nakliye ve ulaşım sonucu artan maliyet döngüsünü beraberinde getirdi.

İnsanlar gıdayla bağ kuruyor

Kent bahçeciliği bir ailenin, bir apartmanı paylaşanların ya da bir mahallede yaşayan kişilerin ortak bir bahçe, teras veya balkonlarında tercihen atalık (doğal) tohumlarla, hormon ve kimyasal böcek öldürücü gibi zehirli girdiler katılmadan yapılan üretimle gerçekleşiyor. İnsanlar kent bahçeleri ile insan-doğa ilişkisinde önemli bir adım olan kendi yiyeceğini kendi üretme ve gıdayla bağ kurma deneyimini keyifle yaşama imkanına sahip olabiliyor.

Yeryüzü Derneği olarak Kent Bahçeleri Projesi ile 9 yıldır İstanbul'u batısından doğusuna bahçeler ile donattık. Artık çok iyi biliyoruz ki dünyanın bütün büyük metropollerinde, Londra'dan Pekin'e, Moskova'dan Havana'ya kentliler tıpkı İstanbulluların yaptığı gibi kent bahçelerinde kendi sebzelerini yetiştiriyorlar. Yemyeşil bir sivri biberi, kıpkırmızı bir domatesi ya da mis gibi kokan bir rokayı dalından koparıp kahvaltınızda söğüşlemek siz de istemez misiniz?

Atalık tohumları ücretsiz dağıtıyoruz

Yeryüzü Derneği olarak evinin önünde, terasında, balkonunda, arka bahçesinde toprak bulan her İstanbulluyla birlikte, kol kola ve dayanışma içinde kent bahçeleri kuruyoruz. Esasında yolumuz çok basit! Biraz emek ve biraz sevgiyle meyve ve sebzelerimizi yeşertiyoruz. Kent bahçelerini teşvik etmek üzere atalık tohumları ücretsiz dağıtıyoruz. Bu şahane tohumları toprakla ilk defa buluşturmak isteyen herkese ücretsiz eğitim veriyoruz. Böylece şehrin betonundan usanmış, hormonlu binalar arasında sıkışmış kentliler bir nebze olsun toprağa dokunuyor, nefes alıyor ve mutlu oluyor.