Dil Şartına Yüksek Mahkeme Onay Verdi

“BVerwG 1 C 8.09” dosya numaralı karar ile Mahkeme bu uygulamanın ayrımcı bir muamele olduğu ve Türkiye ile AB arasındaki ortaklık konseyi anlaşmalarına aykırı olduğu konusundaki iddiaları da reddetti. Karlsruhe ve Ankara Baroları üyesi Avukat Memet Kılıç ise yaptığı açıklamada kendilerinin bu konuda farklı bir hukuksal düşünceye sahip olduklarını belirterek şunları söyledi:

HER DAVAYI YüKSEK MAHKEMEYE GÖTüRMEK DOĞRU DEĞİL

“30 Mart 2010 tarihli bu karar bizi üzmüştür ancak sürpriz olmamıştır. Bu karardan sekiz gün önce, 22 Mart 2010 tarihinde Yeşiller Partisi Göç ve Uyum Sözcüsü olarak, partim adına düzenlediğim bir toplantıya uzmanlar davet ettim. Bu değerli uzmanlardan biri de, İdari Mahkeme Hakimi Daniel Dienelt idi. Daniel Dienelt yakın zamana kadar Federal İdari Mahkemeye araştırmacı olarak çalışmış uzman bir hakim. 30 Mart 2010 tarihinde verilmesi beklenen bu karara ilişkin tahminini sorduğumda ‘bu kararın olumlu çıkacağına ilişkin bir umudum yok, çünkü dava konusu olan konstelasyon hiç iç açıcı değil’ demişti. Toplantıya katılanların şaşkın bakışlarını şu sözcükler ile yanıtladı ‘davacı, Alman eşi ile boşandıktan sonra, ortak çocukları olan eski eşi ile tekrar evlenmiş. Bu durumda her mahkemenin bilinç altında, bunun bir sahte evlilik olma ihtimali gündeme gelir’ dedi. Daniel Dienelt’in tahminleri genellikle çıkmıştır. Mahkeme ayrıca, Türk vatandaşı olup Almanya’da oturan eşin aile birleşimini isterse Türkiye’de gerçekleştirebileceğini ifade etmiştir. Dava konusu olaydaki kişilerin, evlilik dışı doğan beş çocuklarını Türkiye’den aile birleşimi ile getirmeleri de söz konusu olunca, bilinç altına devletin çocuklara ödeyeceği aylık 932 €’da bir rol oynar. Demek ki elimize geçen her davayı yüksek mahkemeye götürmek doğru değil. Almanya Dış İşleri Bakanlığı’nın, işin ciddiye bindiği her davamızda ‘davanızı geri çekin, vizeyi verelim’ demesi boşuna değil. O davaların yüksek mahkemeye gitmesi arzu edilmedi.”

ÖZEL DURUMDA DİL ÖĞRENME ZORUNLULUĞU ARANMAMIŞTI

Avukat Memet Kılıç, açıklamasına şöyle devam etti: “Şubat 2010 tarihinde, dil öğrenme yeteneği sınırlı olan bir müvekkilimize, dil öğrenmeksizin aile birleşimi yapma izni verildi. Bu hanım gelerek özürlü olan eşi ile aile birliği kurdu. Böyle bir olayda mahkemeye gidilmesi herhalde doğru bulunmadı. Aile konusunu kamuoyuna duyurmak istemediği için biz bunu açıklamadık. Ancak, başka olayları gazeteden okuyup cesaret bularak bu mücadeleye girip başarılı olan bu ailenin, olayı kamu oyuna duyurarak diğerlerine cesaret vermeleri artık boyunlarının borcu oldu. Basın ve yayın yapacakları çağrı ile bu ve bunun gibi aileleri, konularını kamuoyuna duyurmaya çağırmalılar. Bu tartışma burada bitmez, çünkü biz düzenlemenin insan haklarını ihlal ettiğini düşünüyoruz. Yüksek mahkeme, dil öğrenmenin bir yıllık bir zaman almasının da makul bir süre olarak kabul edilebileceğini söylüyor. Bunu Aile Birleşimine İlişkin AB Yönergesi’ne dayandırdığı aşikar. Biz davalarımızın tümünde bu yönergenin kendisinin insan haklarına aykırı olduğu iddiasında bulunduk. Neden başka bir dava değil de bu dava yüksek mahkemeye ulaşabilmiş sorusu, benim için bir muamma olmaya devam ediyor.”

Mesut ZEYREK/ KÖLN, (DHA)